Michel Perquy is geboren te Brugge in 1943. Hij studeerde Romaanse filologie in Leuven en was werkzaam in het secundair onderwijs in het Brugse. Hij woonde daarna lange tijd in Parijs waar hij adjunct-directeur was van de Stichting Biermans-Lapôtre. Hij werkt als vertaler, o.a. voor verschillende Vlaamse en Franse cultuurhuizen en productiefirma’s en leverde ook culturele  bijdragen voor de Vlaamse radio. Na enkele jaren op het Franse platteland, woont hij sinds kort in Brussel, waar hij zijn tijd verdeelt tussen zijn gezin, zijn vertaalwerk en zijn schilderkunst.

Michel Perquy is in de eerste plaats een belezen en een geletterd man. De doorleefde lectuur van Camus, Vian en René Girard, het poëtisch universum van Baudelaire, Villon, Rimbaud en Prévert, maar ook de liedjes van Brel, Ferré en Brassens zetten de bakens van zijn intellectueel universum. Via de vertaling van catalogen, kunstboeken en biografieën (Ensor, Rubens, Camille Claudel) raakt hij in de ban van de plastische  kunst. Een initiatie die het verlangen doet groeien om zelf te creëren.

Als zijn vertaalactiviteit het toelaat, begint hij te bouwen aan een picturaal oeuvre dat vrij snel een persoonlijke vorm aanneemt in de combinatie van tekst en kleur. In de Griekse taal gebruikt men éénzelfde werkwoord voor schrijven, tekenen en schilderen. Het werk van Michel Perquy presenteert zich als “grafisch” in deze oorspronkelijke betekenis van het woord: geschilderd, getekend, geschreven. Opvallend daarbij is het gebruik van teksten die voor de kunstenaar een existentieel belang hebben. Gekoesterde auteurs leveren fragmenten. De schilder commentarieert met kleur en compositie. Voor Michel Perquy is het schilderij evenwel meer dan een eerbetoon aan het geschreven woord.  De dialoog tussen lezer en schrijver – waarbij de eerste traditioneel de passieve, ontvangende rol speelt en aan de laatste de actieve, schenkende rol wordt toebedeeld – wordt in het werk van Michel Perquy omgekeerd. De bewonderde tekst wordt opgenomen en verwerkt in een creatief proces en teruggeschonken aan het publiek.

Het werk van Michel Perquy is daarom in meer dan één betekenis een “weer-gave”: presentatie van tekst en teruggave in een plastische taal. Zijn werk is ook een “anti-dotum” een tegengif voor de stress, de haastigheid en oppervlakkigheid van het moderne leven. Het contemplatief karakter van zijn werk nodigt de toeschouwer uit tot verstilling en beschouwing tot bevraging en vertraging. (Erwin Steyaert, okt. 2009)